Tego tunelu nie ma na żadnej mapie. Był częścią historii trasy kolejowej z Wrocławia do Jeleniej Góry [ZDJĘCIA]

Licząca obecnie ponad 200 kilometrów linia kolejowa nr 274 łącząca Wrocław Świebodzki ze Zgorzelcem powstawała etapami od połowy XIX wieku. Odcinek do Jeleniej Góry i do Wałbrzycha Głównego oddano w latach: 1866 i 1867. Pomiędzy tymi stacjami wybudowano dwa tunele kolejowe:

• tunel koło Trzcińska wydrążony przez Górę Tunelowa (Hummelberg) położony jest ok. 6,8 km od Jeleniej Góry; ma prawie 300 m długości,
• tunel pod Górą Brzezinka w Wałbrzychu, na szlaku między dworcem Wałbrzych Główny a nieistniejącym przystankiem Szybowice Wałbrzyskie.

Tego drugiego dziś nie znajdziecie na żadnych mapach. Zaznaczono go jedynie na mapie Prus z drugiej połowy XIX wieku (Mapire.eu) na na linii kolejowej przy Fellhammer (dzisiejsze Kuźnice Świdnickie). Dziś byłby on położony 2,5 km od dworca Wałbrzych Główny i około 2 km od stacji Boguszów Gorce Wschód.

Prace nad wykonaniem tunelu pod Brzezinką rozpoczęte w 1864 roku trwały przez rok. Budowa była trudna, z uwagi na to iż ok. 49 m od wschodniego wlotu (od strony Wałbrzycha Głównego) grunt nad tunelem przecinał chodnik sąsiadującej z tunelem kopalni Friedrich-Stollberg. Podczas drążenia tunelu trzeba było zmagać się z bardzo twardym gruntem i wypełniać kamieniem puste przestrzenie wybranego pokładu węgla wysokiego na ponad 4 metry. Tunel wymagał też solidnej obudowy.

Oddano go do użytku 8 stycznia 1866 r. W uroczystości otwarcia wzięło udział kilkaset osób, biesiada trwała cały dzień. Jego nazwa - Der Schönhuter Tunnel - wzięła się od miana ówczesnego nazewnictwa pasma górskiego pod którym przebiegał.

Na wykonanych z piaskowca portalach tunelu umieszczono napisy - na wschodnim od strony Wałbrzycha: "Erbaut Unter Regierung Wilhelm's I" (Zbudowano za panowania Wilhelma I), a na zachodnim - od strony Felhammer: "Erbaut in den Jahren 1865 und 1866" (Zbudowano w latach 1865 i 1866).

Niestety, kolej nie cieszyła się długo z tunelu pod Górą Brzezinką, który już w latach 80. XIX wieku zaczął pękać. Przyczyną były sąsiadujące z nim kopalnie. Gdy zawaliła się część tunelu od strony Wałbrzycha w lutym 1909 roku tunel został zamknięty. Rozważano całkowite usunięcie ziemi znad całego tunelu i rozebranie obiektu, by pociągi wróciły na linię po dwóch torach. Ostatecznie, zdecydowano jednak, by skrócić tunel od strony Wałbrzycha i usunąć skały znad części obiektu. Wykonano specjalną obudowę, a do prac naprawczych sprowadzono kilkuset specjalistów z różnych części Europy - skały wysadzano i wywożono.

Remont kosztował skarb państwa 1,5 mln marek. Tunel został ponownie oddany do użytku 1 grudnia 1910 r. Służył kolei przez 20 lat. W 1930 roku wymagał kolejnego wzmacniania obudowy. Latem 1933 roku podjęto decyzję o jego rozbiórce, która trwała przez kolejne 4 lata.