Wina Tuska, czyli siedem grzechów głównych Platformy Obywatelskiej

Nie każdy błąd jest zawiniony, a już prawie żaden nie jest nieodwracalny. Zwłaszcza w polityce. Są jednak i takie błędy, które popełnione zostały zbyt dawno, zbyt długo też nie zdawano sobie nawet sprawy z ich istnienia. To właśnie ich konsekwencje mogą ostatecznie zmienić wektory nastrojów społecznych i przyczynić się do atmosfery

Dziś Platforma Obywatelska jest partią odwrotu, słabo zarządzaną, ciągnącą za sobą konsekwencje wszystkich taktycznych błędów popełnionych w ciągu ostatnich 12 miesięcy, pozbawioną woli walki i realnego kierownictwa. Zasłużenie maszeruje pod wyborczy nóż - przy czym nie jest wcale powiedziane, że wynik PO wyrażony w procentach będzie na pewno zaczynał się od cyfry 2.

Rzecz jednak w tym, że choć to z odejściem Tuska i chwilę po storpedowaniu jego ekipy za pomocą zawartości taśm nagranych u Sowy zaczął się najczarniejszy okres w historii Platformy, to te największe, główne grzechy tej partii zostały popełnione o wiele, wiele wcześniej. To właśnie one tak mocno ciągną dziś rządzącą partię w dół. I to właśnie one sprawiają, że tak małe są szanse Platformy na odwrócenie trendu. Nie, bynajmniej nie chodzi o treść siedmiu banerów z „grzechami Platformy” ustawionych na tratwie, którą Beata Szydło wysłała w środę w rejs po Zalewie Sulejowskim. Te banery były bowiem podporządkowane ofercie Prawa i Sprawiedliwości. Nic w tym zresztą dziwnego, bo rolą polityków PiS w trakcie kampanii nie jest publiczna analiza fundamentalnych przyczyn upadku Platformy, lecz promowanie własnego programu i kandydatów. Przyczyn upadku PO musimy szukać sami.