Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Nie żyje Zdzisław Smektała. Wrocławski dziennikarz i scenarzysta miał 66 lat

Katarzyna Kaczorowska
archiwum Polska Press
Nie żyje Zdzisław Smektała. Jedna z najbarwniejszych postaci wrocławskiego środowiska dziennikarskiego, autor powieści, felietonista "Gazety Robotniczej", "Wieczoru Wrocławia", pomysłodawca i organizator Blues Brother Festival, wreszcie aktor-amator. Wielki patriota Zgorzelca skąd pochodził, swoje pierwsze kroki dziennikarskie stawiał w "Wiadomościach", do "Gazety Robotniczej" przyszedł do pracy w 1982 roku. Zmarł z powodu choroby. Miał 66 lat.

– Miewał kłopoty. I z cenzurą, i ze mną – mówi Andrzej Bułat, który był wtedy szefem Działu Magazynowego w "GR". – Cenzura chciała mu ściągać felietony, a ja uważałem, że po prostu są za długie. No i trzeba mu przyznać, że miał wyjątkowy styl, który jeden z kolegów nazwał barokiem zgorzeleckim. O ten styl też się kłóciliśmy.

Po zniesieniu stanu wojennego w 1982 roku ostatnia strona "Gazety Robotniczej" zbudowana była z trzech felietonów: Tadeusza Burzyńskiego, Aleksandra Malaka i Zdzisława Smektały. I to po te felietony właśnie co piątek pod kioskami ustawiały się kolejki – każdy zastanawiał się, kto tym razem i komu z oficjalnych czynników da prztyka w nos. Jako poeta debiutował w 1977. W latach 1978-80 pełnił funkcję dyrektora klubu Piwnica Świdnicka, w 1980-84 dyrektora Klubu Dziennikarza we Wrocławiu. W 1982-90 był pracownikiem redakcji "Gazety Robotniczej". Pisał także w "Odrze", "Akcencie", "Radarze".

W nowej rzeczywistości "Zdzichu" – jak nazywali go przyjaciele i znajomi – wymyślił gazetę popularną, czyli "Popo", która światło dzienne ujrzała w 1992 roku, ale po roku padła. Wtedy rozpoczął pracę w "Wieczorze Wrocławia".

W 1982 ukończył Studium Scenariuszowe PWSFTviT w Łodzi. Zagrał parę ról drugo- i trzecioplanowych w kilku filmach. Jest twórcą i właścicielem Międzynarodowego Festiwalu „Blues Brothers Day” i firmy promocyjnej „Jazz dla Mass”.

Był wielkim fanem bluesa, zjadliwych rysunków Andrzeja Mleczki, dobrego jedzenia, kochał dobrą literaturę i ceramikę bolesławiecką, którą promował, jak tylko i gdzie tylko mógł.

Osierocił dwóch synów: Tymona (doktor ekonomii specjalizujący się w public relations) oraz Radosława (scenarzysta).

Zdzichu! Do zobaczenia!

Publikacje

  • Boczne bóstwa (1982)
  • Krzywe ryło (1982), wyd. „Czytelnik”,
  • Chciwy żywot grajka (1986)
  • Liszaj (1988)
  • Pic (1988)
  • Jazz baba riba czyli obrazki z bitloczasów, wyd. „Astrum” (Wrocław 1998),
  • Lucille, wyd „Atut” (2005),
  • Chcica, wyd. „KOS” (2006),

Filmografia

  • 1984: Smażalnia story – jako Zdzisiek „Broda”
  • 1986: Dzieci śmieci w Kronika Wypadków
  • 1989: Konsul – jako Witold Śródecki
  • 1990: Świnka – jako sędzia przysięgły
  • 1998–1999: Życie jak poker – jako trener bokserski
  • 2000: Szopka w Świat według Kiepskich (69) – jako Jan Pan

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gazetawroclawska.pl Gazeta Wrocławska