Pogrzeb Władysława Pałaszewskiego. We wtorek pożegnaliśmy legendę Gwardii Wrocław. Msza odbyła się w Lutyni pod Wrocławiem

Na pogrzeb Władysława Pałaszewskiego do Lutyni (pow. średzki) przyjechało wiele znanych, siatkarskich nazwisk. Jak donosi dziennikarz Wprost Maciej Piasecki wśród żałobników byli m.in. prezes Polskiego Związku Piłki Siatkowej Sebastian Świderski, byli podopieczni Pałaszewskiego: Ireneusz Kłos, Maciej Jarosz, Lech Łasko czy Tomasz Swędrowski, który dziś jest najbardziej znanym siatkarskim komentatorem sportowym. Byli także Ryszard Bosek, Zbigniew Barański oraz Janusz Żytko. Nie wszyscy zmieścili się w niewielkim kościele w Lutyni.

Władysław Pałaszewski zmarł 31 marca. W tym roku skończyłby 88 lat.

Pałaszewski urodził się w Obertynie (dzisiejsza Ukraina). Potem przeniósł się na Ziemie Odzyskane. Grał w Sparcie Legnica, AZS-ie Wrocław i Gwardii, z którą wywalczył wicemistrzostwo Polski w 1964 roku, a rok później brązowy medal. Zaliczył kilkanaście meczów w reprezentacji Polski, z którą w 1962 roku był na mistrzostwach świata (szóste miejsce).

Będąc jeszcze zawodnikiem zaczął trenować żeńską drużynę AZS-u Wrocław. Wśród zawodniczek miał m.in. słynną himalaistkę Wandę Rutkiewicz. Potem został trenerem Gwardii (brąz 1965 i 1966).

Był asystentem Stanisława Poburki, który przygotowywał reprezentacje Polski seniorek do igrzysk olimpijskich w Tokio (1964). Współpracował z Emilianem Sirackim w reprezentacji Polski juniorów. W 1968 roku został pierwszym trenerem tej drużyny. W 1971 roku wywalczył z nią wicemistrzostwo Europy. Miał wówczas w składzie m.in. Alojzego Świderka i Tomasz Wójtowicza.

Pierwsze mistrzostwo Polski seniorów wywalczył w 1972 roku w Resovii Rzeszów. Potem zrobił sobie przerwę od trenowania, ale za to sędziował W 1976 roku w Montrealu prowadził olimpijski finał pań między Japonią a ZSRR. W tym samym roku został asystentem Jerzego Suchanka w Gwardii Wrocław. W sezonie 1979/80 został pierwszym trenerem we Wrocławiu. Najpierw trzy razy z rzędu wywalczył mistrzostwo Polski (1980, 1981, 1982), a potem dwa razy wicemistrzostwo (1983, 1984). Gwardia i Pałaszewski rywalizowali wówczas z Legią prowadzoną przez Huberta Wagnera. - Siadaliśmy często i porównywaliśmy pozycja po pozycji. Wychodziło, że on ma lepszą drużynę, ale to my zdobywaliśmy mistrzostwo - wposminał potem Pałaszewski wielokrotnie. W składzie miał m.in. Baranowicza, Ciaszkiewicza, Jarosza, Kłosa, Skupa, Milewskiego czy Łaskę.

- Zawsze patrzyłem na to tak: jeśli zawodnik miał 10 cm "wartości", a przy tym 2 cm chimery, to było dobrze. Gdy było inaczej - to gorzej. Jeżeli widziałem, że coś dzieje się nie tak, to brałem się za tych najlepszych. Nie mogłem pozwolić na swawolę - mówił kiedyś w rozmowie z Gazetą Wrocławską.

Pojechał na IO w Moskwie (1980) jako asystent Aleksandra Skiby. Kilkukrotnie prowadził drużynę narodową czy to w zastąpstwie za Skibę, czy za Wagnera.

Potem był sędzią i kwalifikatorem na meczach ligowych w kraju. Bardzo często można było spotkać go na balkonie nad halą sportową w budynku przy ul. Krupniczej, gdzie swoje mecze rozgrywały drużyny Gwardii Wrocław. Miał tam swój "pokoik", w którym chętnie rozmawiał o siatkówce. Ciepły, uśmiechnięty, z poczuciem humoru. Tak go zapamiętamy.

W Gwardii grał jego syn Tomasz. Siatkówkę uprawiała również jego córka Iwona, która wyszła za Artura Hnidę, koszykarza Śląska Wrocław, a potem wieloletniego fizjoterapeuty kobiecej Gwardii Wrocław i #Volley'aWrocław. Dziś pracuje w Patnhers Wrocław.

Władysław Pałaszewski w 1981 roku został Trenerem Roku w plebiscycie Słowa Sportowego. Zmarł 31 marca w szpitalu w Sycowie (pow. oleśnicki).