Po bandzie: Jak jest we Wrocławiu z komunikacją

Jednocześnie zachowujemy się tak, jakbyśmy byli szczęśliwą zieloną wyspą na mapie najbardziej zatłoczonych krajowych miast. Otóż wszędzie na świecie przenosi się komunikację pod ziemię lub nad, u nas natomiast - odwrotnie. Likwiduje się przejście Świdnickie, by postawić kilka sygnalizacji świetlnych więcej i zderzyć przechodniów z autami. Choć są i plusy: mianowicie pośrodku nie zauważyłem jeszcze specjalnego pasa „dedykowanego” rowerzystom. To ostatnio najmodniejsze słowo w ustach wszelkich specjalistów od wystąpień publicznych - że coś jest dla kogoś dedykowane. Przeznaczone po prostu, ale tak dziś może mówić tylko zacofany motłoch.

Gdy chodzi o komunikację międzyludzką, wciąż poszukuje się nowych, efektownych bon motów. Na jednej z ostatnich uroczystości pewien doradca prezydenta Wrocławia błyszczał takim oto stwierdzeniem: „Życzę ci tego samego, co wszyscy, tylko że ja szczerze”. Można kopiować i rozpowszechniać przy wszelkiego rodzaju urodzinach, imieninach, Nowym Roku etc.

Z dziennikarzami skomunikował się ostatnio - to kolejne modne słówko, zamiast spotkać, porozmawiać, pogadać - no więc skomunikował się z nimi nowy trener Śląska Grzegorz Kowalski. Tak, ten sam Kowalski, który jeszcze niedawno nazwisko miał dużo krótsze. Moja postawa w kwestii afery korupcyjnej pozostaje jednak dziwnie pobłażliwa. Otóż w tamtych czasach tak wyglądał futbol - handlowała większość, czując się przy tym bezkarnie. Ktoś, kto potrafił kupić mecz, uchodził zwyczajnie za operatywnego i obrotnego pracownika z rozlicznymi kontaktami. Takiego samego pracownika, który dziś potrafi załatwić dla kolegów z firmy darmową pizzę na obiad. Dlatego uważam, że wielu z tych ludzi, żadnym przecież mordercom, warto dać drugą szansę.

Jedną ze swoich wypowiedzi nowy coach udowodnił jednak, że - jak sądzę - jest twardym graczem. Gdy z miną pokerzysty przyznał, iż „przyszedł trenerowi Pawłowskiemu pomóc, ale nastąpiła nieoczekiwana zmiana miejsc”. Proszę nam spojrzeć głęboko w oczy i powtórzyć: „to była nieoczekiwana zmiana miejsc”. Raczej była to wspomniana druga szansa od życia, którą - nie ma się czemu dziwić - trzeba chwytać.

Aha, rzecznik Śląska Michał Mazur, dawny Mazurek z „Gazety Wrocławskiej”, odchodzi z klubu. Kiedyś byśmy powiedzieli, że zwrócił się do prezesa o rozwiązanie umowy. Dziś musimy powiedzieć, że o to aplikował.

I jeszcze jedno. Zadzwonił ostatnio pewien marketingowiec - tak go przynajmniej oceniłem - i próbował wywrzeć presję, byśmy zrobili wywiad z obiecującym sportowcem. Przekonywał, że mamy w Polsce drugiego Lewandowskiego, a chodziło o pływaczkę Alicję Tchórz, która popularność zyskała miesiąc wcześniej nie żadnym medalem, lecz wpisem na Facebooku, że 200 zł nagrody za wygraną w zawodach to żenada. Średnio mnie ten pan przekonał, lecz dwa dni później w sposób najlepszy z możliwych przemówiła panna Alicja, zdobywając srebro ME. I chyba o to właśnie w tej komunikacji chodzi. O czyny, nie o słowa. A wiecie, czym jest dla naszej pływaczki Rio de Janeiro? Nie przyszłorocznym celem. To jej destynacja. Ciekawe, ile medali tam nasi wygenerują. Znaczy zdobędą.