Oburzeni nie pójdą pod giełdę i pałac prezydenta lub na krakowskie Błonia

Łatwo zrozumieć te emocje, po tym jak kryzys, do którego doprowadziły szalone spekulacje finansowe, zabrał tysiącom Amerykanów pracę i domy. W dodatku rząd pomógł bankowcom w tarapatach, a zwykłym ludziom nie miał nic do zaoferowania.

Trudno sobie wyobrazić w laickiej, zachodniej Europie taki transparent, ale jak wiadomo, Amerykanie mieszają Boga do wszystkiego. Ten z transparentu nie jest raczej miłosiernym Bogiem katolików, dlatego nie należy w tej sprawie oczekiwać oficjalnego stanowiska Watykanu, pomijając już wszelkie teologiczne zawiłości.

Ludzie chcą zrozumieć skomplikowaną rzeczywistość, a jeśli dzieje się coś złego - szukają winnych, dlatego karierę robi w USA nowe słowo: bankster, które stanowi oczywiście połączenie bankiera i gangstera. Oczywiście, niczego nie załatwi zaliczenie hurtem do grona potępionych, smażących się w piekle, pracowników banków oraz instytucji obracających na giełdzie akcjami, obligacjami i przeróżnymi dziwacznymi instrumentami finansowymi. Nawet najbardziej wściekły Amerykanin nie zaproponuje likwidacji wszystkich giełd i banków, bo zapanowałby potworny chaos.

W Europie od wielu miesięcy rośnie w siłę ruch Oburzonych. Zaczęło się od protestów hiszpańskiej młodzieży, która z powodu bezrobocia i drożyzny nie widzi dla siebie perspektyw życiowych, a ostatnio namioty pojawiły się w Brukseli. Na 15 października zapowiadane są manifestacje w 400 miastach i 45 krajach. Nawet jeśli protest przybierze skromniejsze rozmiary, to nie ulega wątpliwości, że Europa weszła w fazę niepokojów i nie ma takiego mądrego, który by powiedział, do czego to nas doprowadzi.
Znany w Polsce hiszpański pisarz Eduardo Mendoza twierdzi, że starsze pokolenie zawiodło, więc powinno zabrać manatki i oddać władzę młodym, ale - jak wszystkie proste recepty - ta również wydaje się niewykonalna. Dopóki Oburzeni są łagodni jak baranki, rządy nie mają specjalnych powodów do obaw, lecz w każdej chwili sytuacja może się wymknąć spod kontroli, jak np. parę tygodni temu w Wielkiej Brytanii.

Nie ulega wątpliwości, że gdy już polscy politycy posprzątają po niedzielnych wyborach i sklecą nowy rząd, to będzie on miał twardy orzech do zgryzienia. Dotychczas radziliśmy sobie zaskakująco dobrze, ale wszyscy poważni ekonomiści zapowiadają w 2012 roku kłopoty, więc i u nas mogą pojawić się Oburzeni. Z całym szacunkiem dla warszawskiej giełdy, pod nią raczej nie staną namioty. Zadymy przed pałacem prezydenta wynikały z innego rodzaju oburzenia, więc to miejsce jest w jakimś sensie spalone. Do masowej akcji świetnie nadają się krakowskie Błonia z widokiem na Wawel, ale tam pasły się ostatnio owce i barany, zatem skojarzenia mogą być nieciekawe.

Nawet jeśli zatem i u nas pojawią się Oburzeni, to trudno spodziewać się po Polakach, że będą znów obalać ustrój, skoro poprzedni przewrócili zaledwie 22 lata temu. Nawet my nie jesteśmy tak szaleni.