Most Grunwaldzki we Wrocławiu do remontu. Miasto szuka projektanta

Jego konstrukcja sprawia wrażenie zgrabnej, lekkiej i jednocześnie monumentalnej. Jest to jeden (jeśli nie jedyny) z nielicznych na świecie podwieszanych mostów drogowo-tramwajowych. Działa bez przerwy od 1910 r. i codziennie poddawany zostaje dużym obciążeniom powodowanym przez samochody, autobusy i tramwaje. Jak informuje Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta, elementy ustroju nośnego mostu są w złym stanie. Aby utrzymać jego nośność na dzisiejszym poziomie 30 ton, konieczny jest remont.

Remont obejmie wymianę m.in. jezdni, torowiska, płyty pomostowej, oświetlenia, odwodnienia, powłoki antykorozyjnej i sieci. Także wykonanie dylatacji, łożysk itd. Możliwe również, że nośność mostu zostanie podniesiona do 40 ton. Przed rozpoczęciem remontu, najpierw należy zaprojektować prace i wykonać dokumentację. ZDiUM ogłosił przetarg na wykonanie projektu budowlanego i wykonawczego.

Biuro projektowe, które wygra przetarg, będzie zobowiązane do wykonania także innych opracowań (m.in. pomiary geodezyjne, badania stratygraficzne, przedmiar robót, kosztorys inwestorski, STWiORB) oraz uzyskania wszelkich opinii, uzgodnień i decyzji niezbędnych do realizacji remontu (m.in. decyzji konserwatorskiej i pozwolenia na budowę). Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, biuro będzie miało na wykonanie projektu 12 miesięcy. Znając historie remontów innych mostów możemy się spodziewać, że potrwa to dłużej. Umowa będzie aneksowana, co wynika bezpośrednio z czasu oczekiwania na różne pozwolenia.

- Na samo pozwolenie wodnoprawne czeka się od 9 miesięcy do roku. Na opinię miejskiego konserwatora zabytków na most Trzebnicki czekaliśmy rok. Pół roku na opinię wojewódzkiego konserwatora zabytków. Trzeba liczyć, że prace projektowe zajmą około dwóch lat - mówi Ewa Mazur z biura prasowego Zarządu Dróg i Utrzymania Miasta.

Planowo remont musi zakończyć się przed 120. urodzinami mostu Grunwaldzkiego, czyli przed 2030 r.

- W przypadku zabytkowych obiektów, gdzie stwierdzamy, że stan techniczny nie jest najlepszy, staramy się aby remont był zrealizowany w trakcie najbliższych 5 lat – mówi Ewa Mazur.

Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta zakłada, że prace remontowe będą mogły zacząć się między 2025, a 2027 rokiem.

- Nie odbudujemy wieżyczek. Jeżeli kiedykolwiek będziemy mogli finansowo pozwolić sobie na odtwarzanie elementów historycznych na wrocławskich mostach, będziemy bardzo szczęśliwi. Teraz jednak jesteśmy w stanie wykonać remont, który ma za zadanie przedłużenie życia mostu. Wieżyczki należałoby zaprojektować według rycin, pocztówek, nie ma ich projektu. Należałoby wykonać je z granitu. Kosztowałoby to krocie – tłumaczy Ewa Mazur.

A co z kolorem, jeśli warstwa antykorozyjna zostanie wymieniona na nową? Tutaj odpowiedź nie jest taka oczywista.

- Kolor musi ustalić konserwator zabytków, będą wykonywane badania stratygraficzne. Kolor może się zmienić, obecny jest już wypłowiały, niegdyś był bardziej intensywny. W większości mostów wybiera się kolor kojarzący się z niebem i wodą. Projektant będzie musiał, oczywiście, kolor mostu zaproponować i uzgodnić go z konserwatorem zabytków – wyjaśnia Ewa Mazur z ZDiUM.

Most Grunwaldzki od 1910 roku stanowi istotne połączenie przez Odrę. Jeździły po nim nawet konne tramwaje. Wybrano go spośród wielu projektów głównie ze względu na oryginalne rozwiązania konstrukcyjne: pasma nośne wykonane są z blachy ułożonej na płasko, nietypowy jest również sposób mocowania wieszaków podtrzymujących belki. O wyborze zadecydowała także jego monumentalność oraz wysokość, która nie zasłaniała Ostrowa Tumskiego. Do budowy zużyto 1976 t żelaza zlewnego, 289,5 t stali zlewnej, ponad 4 t ołowiu, 1,4 t miedzi i 7160 m3 betonu.

Podczas oblężenia Breslau most został pozbawiony podwieszenia, które utrudniały starty i lądowania samolotów na utworzonym lotnisku przy pl. Grunwaldzkim. Leżał wtedy na 4 barkach na wodzie. Podczas II wojny światowej został mocno uszkodzony. Po wojnie, w 1947 r. został odbudowany oraz podwieszony na nowo. Od tamtej pory przejechała po nim astronomiczna liczba samochodów, ciężarówek i tirów, kursujących drogą krajową nr 8. Ruch pojazdów ciężarowych po moście ograniczono dopiero w 2012 roku, po budowie AOW.

- Remonty obiektu, jezdni i torowiska o mniejszym i większym zakresie wykonywano na na moście stopniowo od 1956 r. Ostatnie prace remontowe, obejmujące stabilizację łożysk, zabezpieczenia antykorozyjne oraz naprawę granitowych elementów pylonów i nabrzeży, miały swój początek 30 lat temu – opowiada Ewa Mazur.

Budowa i oddanie w 2012 r. AOW pozwoliły uwolnić most od niszczącego elementy nośne ciężkiego ruchu tranzytowego, ale coraz nowocześniejsze tramwaje oraz autobusy są o wiele cięższe niż tabor produkowany 10 czy 20 lat temu. Dlatego remont musi się odbyć jak najszybciej, a nośność co najmniej utrzymana na obecnym poziomie.

ZOBACZ TAKŻE: