Wrocław: Zmarł Zygmunt Molik, aktor Teatru Grotowskiego

Odegrał główną rolę w kształtowaniu inicjowanej przez Grotowskiego metody treningu głosowego. Uwalnianie twórczej energii, poszukiwanie jedności oraz połączenia między ciałem i głosem stały się dla niego podstawą procesu aktorskiego. Był także teoretykiem teatru i pedagogiem.

Urodził się w Krakowie jako syn Mikołaja Molika i Marii z domu Zych. Ukończył liceum w Jeleniej Górze, a po maturze z początku studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, później - w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie.

W latach 1953-1957 studiował na Wydziale Estradowym Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Dyplom obronił w maju 1957 roku farsą "Porwanie Sabinek" do tekstu Juliana Tuwima w reżyserii Stanisławy Perzanowskiej (dyplom ten kończył wraz z nim znany później piosenkarz Jerzy Połomski).

Molik był m.in. Majorem w "Pułapce na myszy" Agaty Christie w reżyserii Jerzego Antczaka w Teatrze 7:15 w Łodzi, Gustawem-Konradem w "Dziadach" według Adama Mickiewicza w reżyserii Jerzego Grotowskiego czy Gangsterem w "Kiss me, Kate!" Cole'a Portera w reżyserii Jerzego Uklei w krakowskim Teatrze Rozmaitości.

Z Jerzym Grotowskim przyjaźnił się ponad 40 lat. Najpierw w latach 1959-1964 był związany z jego Teatrem 13 Rzędów w Opolu, który po przeniesieniu do Wrocławia zmienił nazwę na Teatr Laboratorium. Do Laboratorium Molik trafił w 1967 roku i grał w nim przez 17 lat. Reżyserował tam także własne przedstawienia, jak "Pamiętnik śląski" do tekstów Arkadiusza Bożka (premiera: 9 lipca 1961 roku w Markowicach pod Raciborzem). Grał również w filmach Amatorskiego Klubu Filmowego "Kręciołek" z Opola i ściśle współpracował (jako aktor radiowy) z opolską rozgłośnią Polskiego Radia w latach 1960-1964. Do 2008 roku prowadził w Polsce i na świecie warsztaty teatralne "Głos i ciało".

Pogrzeb aktora odbędzie się w sobotę 12 czerwca o godz. 13.10 na cmentarzu przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu.