Fantastyczne odkrycie na Dolnym Śląsku. Oto depozyt odnaleziony w kuli na kościelnej wieży [ZDJĘCIA]

Remont kościoła w Starym Henrykowie pozwolił dotrzeć do dokumentów sprzed ponad 200 lat! Wiemy co zawierają dzięki streszczeniom przygotowanym przez Kamila Pawłowskiego inspektora ds. zabytków nieruchomych. Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków udostępnił także zdjęcie niecodziennego znaleziska. Znajdziecie je w galerii - klikając ponizej.

Dolny Śląsk: Niezwykłe odkrycie w wieży remontowanego kościoła. Co zawierają dokumenty?

• Najstarszy dokument, spisany na papierze czerpanym, sporządzony został dnia 3 czerwca 1791 r., przez proboszcza cysterskiego Hieronima Hübnera (pisze o sobie: Ego P. Hieronymus Hübner, Parochus). Na wstępnie wymienia on ówczesnego papieża Piusa VI, panującego cesarza Wilhelma II oraz opata henrykowskiego Marka Welzela z Budzowa. Kolejno przedstawia miejscowości, które należały do parafii w Starym Henrykowie, tj. Cienkowice, Muszkowice, Wilamowice i Targowice, określając liczbę parafian na 972 dusze. Poznajemy imiona kościelnych oraz miejscowego organisty – Johanna Himpe. Dokument ten został złożony na szczycie wieży, w związku z renowacją hełmu. Jak wspomina proboszcz Hübner, sama wieża wzniesiona została w 1668 r. Co ciekawe na końcu dokumentu, podpisał się również budowniczy: „Joseph Wollf i jego syn z Czesławic”.
• Drugi dokument datowany jest na 25 czerwca 1858 r. Jak czytamy, w dniu 21 maja 1858 r., kula z wieży kościoła w Starym Henrykowie została zdjęta przez dekarza Josepha Hellmanna. Odnaleziono w niej blaszaną tubę z dokumentem z 1791 r. Dowiadujemy się, że przy tej okazji do kuli włożone zostały będące wówczas w obiegu monety o określonych nominałach. Zdjęte z wieży kula, krzyż i chorągiewka zostały na nowo pozłocone w Nysie przez pozłotnika Bittnera. Dnia 25 czerwca 1858 r. wspomniany już dekarz Hellmann, zatknął kulę, krzyż i chorągiewkę na szczycie wieży kościoła przy „dźwiękach wieczornego dzwonu”.
• Trzeci dokument spisany został dnia 26 października 1924 r. Czytamy w nim, iż: „dnia 2 czerwca 1924 r. przedpołudniem, o 11.30, piorun uderzył w wieżę tutejszego kościoła”. Podtopieniu uległo w tym dniu również wiele gospodarstw na terenie wsi. Uszkodzona została poważnie konstrukcja i pokrycie hełmu kościoła. Pracami remontowymi kierowali przedsiębiorca budowlany A. Neumann z Henrykowa oraz dekarz Martin Hartwig z Ciepłowód. Pracami objęto nie tylko wieżę, ale również bryłę kościoła. Remontowi poddano również organy. Co ciekawe, do dokumentu dołączono również zarys kroniki parafialnej, zaczynającej się od biogramu proboszcza – Heinricha Wachsmanna, kolejno wykaz proboszczów parafii w Starym Henrykowie z lat 1814–1915, nauczycieli ze szkół katolickich działających na terenie parafii, imiona i nazwiska członków rady parafialnej, a nawet historię miejscowych dzwonów.

źródło: Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków