– Cieszę się, bo impreza się udała – twierdzi Janusz Jasiński, dyrektor Wrocławskiego Teatru Lalek. – I już myślimy o następnej edycji – dodaje. – Zaprezentowaliśmy to, co ostatnio najciekawszego zdarzyło się w polskich środowiskach teatru dla dzieci – mówi. Według Jasińskiego ważne jest spotkanie środowiska dorosłych twórców, bo wszyscy mieli dużo pomysłów, a w pracy teatralnej potrzebne są nowe horyzonty i otwartość na nowinki.
Tych ostatnich nie brakowało. Sporym powodzeniem cieszyła się dyskusja panelowa „Kwiatki mutanty – nowa dramaturgia dla dzieci. Agnieszka Szymańska ze Stowarzyszenia Pedagogów Teatru opowiadała o nowej metodzie pracy w teatrze dla dzieci, w którym pedagog teatralny organizuje wydarzenia wokół spektaklu: warsztaty dla dzieci, osobne spotkania dla ich nauczycieli. Wszystko po to, żeby spektakl był bardziej zrozumiały dla młodych odbiorców sztuki. We Wrocławiu takie warsztaty poprzedziły premierę „Guliwera w krainie olbrzymów”.
– Dzieci nie kojarzyły wcześniej postaci Guliwera, dziś nie jest już ogólnie znany. Rozmawialiśmy o tym, jak to jest być małym, a jak dużym – wyjaśnił Robert Jarosz, autor sztuki.
Malina Prześluga, autorka bardzo pięknej opowieści dla dzieci o śmierci pt. „Światełko” (spektakl pokazał Opolski Teatr Lalki i Aktora), przypomniała, że dzisiejsi dorośli często nawet nie zdają sobie sprawy z tego, że szczegóły użyte przez nich w bajkach nie są w ogóle znane dzieciom. – W mojej opowieści dziewczynka bawi się na trzepaku, dzieci w ogóle nie wiedziały, co to jest. Żyjemy w bańce dawnych wyobrażeń rzeczywistości, a musimy znaleźć formę dla młodych – mówiła Malina Prześluga.
Teatr dla najnajów, czyli dzieci do trzech lat, cieszy się w Polsce coraz większym powodzeniem – wynika z rozmowy „Dialog z najnajem. Czym jest teatr dla dzieci w wieku 0-3?”. Podczas Przeglądu maluszki zobaczyły „Śpij” Alicji Morawskiej-Rubczak i Teatru Baj z Warszawy. – Przemyślana forma teatralna jest ważna, może pomóc maluchom w rozwoju – stwierdziła Alicja Morawska-Rubczak. – W Europie teatr dla najnajów znany jest już od 30 lat – mówiła.
– Mój synek nie musiał nadążać za akcją, ale nie było to monotonne. Ten teatr to forma dobrej, optymalnej stymulacji maluchów – dodała siedząca na widowni pani psycholog dziecięcy, która przyszła na „Śpij” z niespełna trzylatkiem. – Potrzebę sprzątania zabawek bardzo trudno wytłumaczyć dzieciom, a tu dzieci bardzo chętnie sprzątały – dodał ojciec małego widza.
Spektakle były różnorodne – od świetnych form dla najnajów, poprzez poruszający pomijany zwykle temat śmierci („Światełko”), perfekcyjną „Odyseję” Teatru Lalka z Warszawy – adaptację homeryckiego poematu dla trochę starszych dzieci, uczącą, że nie jesteśmy zabawkami w rękach bóstw, ale mamy wpływ na własny los, czy mądrą opowieść o poznawaniu świata i oswajaniu nieznanego („Słoń i kwiat” Grupy Coincidentia i Białostockiego Teatru Lalek w reż. Roberta Jarosza). Mam nadzieję, że Przegląd Nowego Teatru dla Dzieci będzie stałym wrocławskim festiwalem, bo mądrze edukuje małą publiczność.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
