- Co jest? - przestraszyłem się. - Zadarłeś z mafią, czy z ruskim kontrwywiadem?
- Nie przejmuj się, to tylko nawyk zawodowy. Strzeżonego… - zlekceważył sprawę. Ponieważ był detektywem i nieraz opowiadał historie mrożące krew, uznałem powód zbrojnego pogotowia za dostateczny.
Inny znajomy, ochroniarz trenujący sporty walki, nieraz tłumaczył mi, że w przyrodzie nie istnieje nic takiego jak fair play. Gdy już powaliłeś wroga na glebę, należy go skasować kilkoma kopami w czułe miejsca. Inaczej może wstać i oddać.
Gdy wspominam obu panów, cieszę się, że nigdy nie musiałem spać z siekierą pod poduszką ani nokautować nikogo. Ot tak, na wszelki wypadek.
Mój błogostan spowodowany egzystencją w świecie pozbawionym ryzyka, został przerwany kilka dni temu. Przypomniał mi się problem pod tytułem polskie drogi, w połączeniu z hasłem kretyńska fantazja. Kretyńska właśnie, nie ułańska, bo tamta miała sens, a na szosach go ani za grosz.
Na niezbyt imponującym dystansie 70 kilometrów, naliczyłem 47 kierowców łamiących przepisy. Przejeżdżanie linii ciągłych, wyprzedzanie na zakrętach i pod górę, lekceważenie znaków, a przede wszystkim szybkość. Jeśli dozwolone jest 70 kilometrów na godzinę, większość jedzie setką.
Na odcinku o dwóch tylko pasach ruchu, ale o poszerzonych poboczach, naprzeciw mnie wyskoczył zza tira jakiś desperat, wyprzedzając na trzeciego. Ostrzegł mnie światłami, że mam mu zrobić miejsce, bo inaczej - czołówka. Uciekłem w bok oczywiście, ale gdybym miał jeszcze gorszy refleks, mogło się nie udać.
Może kogoś bawią podobne lamenty starszego gościa, przestraszonego nagłym skokiem adrenaliny. Ale mnie chodzi o zasadę. Starożytną maksymę dura lex, sed lex (surowe prawo, ale prawo) Polacy przerobili na - durne prawo. U nas każde prawo jest durne? Przepisy są dla ciemnego motłochu, a spryciarz zawsze się przebije do przodu?
Porównanie anarchii na drogach z bałaganem w krajowej polityce może i jest nadużyciem, ale pewnych skojarzeń nie da się uniknąć. Ostatnio telewizje specjalizują się w przypominaniu politykom ich obietnic przedwyborczych i rozliczaniu, czego dotrzymali, o czym zapomnieli, a co spartolili. Trudno tu znaleźć rzetelność, prawdomówność, odpowiedzialność, o zwykłej przyzwoitości nie wspominając.
Dlatego z uciechą wspominam dawne lapsusy znanych postaci. Premier Tusk: - Ładne dziewczyny robią dobrze partiom politycznym. Natomiast Zyta Gilowska pochwaliła się, że ciągnie wszędzie. Można sądzić, że podświadomość ich zdradziła: to też zwykli ludzie, którzy mają marzenia. Ale to znów ich marzenia. A co z naszymi?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
