Pisząc na Piasku: Bieda i szczerość

Człowiek biedny inaczej myśli, inaczej reaguje, inaczej ocenia. I może dlatego Diogenes z Synopy, filozof grecki z przełomu V i IV wieku p.n.e., twierdził, że "bieda jest nauczycielką i podporą filozofii, bo do czego filozofia nakłania słowami, do tego bieda zmusza w praktyce".

I chyba jest w tym trochę prawdy, bo ile razy rozmawiam z ludźmi biednymi, zaskakują mnie swoimi poglądami, osądami, swoimi ocenami i swoją "filozofią". A ponieważ często chodzę i przebywam wśród różnych ludzi, często jeżdżę tramwajami i autobusami, a także przebywam poza miastem, dlatego te kontakty z tymi ludźmi nie tylko są częste, ale interesujące, a nawet inspirujące.

"Pieski świat".
Robert jest bezdomny i liczy sobie ponad 60 lat. Mówi: "Co za pieski świat: na obrzeżach Osobowic wybudowano osiedle dla psów - nowoczesne, eleganckie, ale nie ma pieniędzy na domy dla biednych! A dzisiejsza Polka zamiast wychodzić na spacer z dzieckiem, to wychodzi z pieskiem...".

Defekt natury.
Ten sam Robert ma swój pogląd na homoseksualizm: "Ja tam nie będę ich nazywał »pedałami«, bo im współczuję, gdyż mają defekt natury i należy im się współczucie jak każdemu choremu, ale domaganie się jakichś specjalnych praw dla nich, na przykład prawa zakładania rodziny, to już defekt rozumu polityków, bo to tak, jakby niewidomemu dawać prawo jazdy".

Przesada.
Maciej podkreśla, że mimo biedy, żyje po chrześcijańsku, nie zgadza się z napisem pod pomnikiem kardynała Kominka przy kościele Matki Bożej na Piasku: "To, że »przebaczymy«, to tak, ale »prosimy o przebaczenie?«. Myśmy się tylko bronili - i za to mamy prosić o przebaczenie? Przesada, i to przesada krzywdząca!".

Barbarzyństwo.
Adam jest stosunkowo młody i nie wygląda na biednego, ale jest częstym gościem schroniska Brata Alberta. Nie zgadza się, wręcz oburza się, gdy chodzi o kremację zwłok ludzkich. "To zwykłe barbarzyństwo - mówi - przecież w Biblii jest wyraźnie powiedziane, że »prochem jesteś, w proch się obrócisz«, a nie w popiół! Dlaczego Kościół na to się godzi, to nie wiem!".

Bogactwo.
"Dla mnie typowym obrazkiem człowieka bogatego jest taka scena, jak za kierownicą drogiego samochodu siedzi »zero« - »mniej niż zero«! I to »zero« jest pełne pychy..." - stwierdza Antoni, dawny kierowca, a dzisiaj biedny i bezdomny.

Mauzoleum.
Ten sam Antoni, siedząc pod platanem, obserwuje wszystko, co się dzieje wokoło, zwłaszcza na Wyspie Tumskiej, i mówi: "Tak patrzę na niektóre klasztory, które ostatnio po remontach wyglądają jak bogate pałace, i tak sobie myślę: przecież te zakony nie mają podobno powołań, więc taki klasztor staje się mauzoleum!".

Pokolenie młodych. Cytowany już Adam odnosi się krytycznie do "Pokolenia JPII": "Zobaczymy, co zrobią w życiu, bo moim zdaniem to tylko show religijny, który »JP« przetłumaczy sobie »Jak Popadnie«. Życie pokaże".

Światło w ciemnościach.
Waldek oprócz biedy musi znosić pewną dolegliwość nerwicową. Jest inteligentny i spostrzegawczy. Mówi: "Słyszałem, jak ksiądz mówił o piosence Roberta Gawlińskiego »Anioł Miriam« i że Chrystusa trzeba nieść tam, gdzie »kończy się blichtr, a zaczyna życie ostre jak nóż«. Tak by trzeba robić, nieść światło w najgłębsze ciemności ludzkiego życia. Naszego także".