Rozdzwoniły się telefony z Lubina

Marian Kozłowski na procesie powiedział, że chciał Pan zaszkodzić ówczesnemu prezydentowi Lubina Tadeuszowi Maćkale oskarżonemu o narażenie gminy na straty.
Nic takiego nigdy nie miało miejsca. Słowa, o których mówił pan Kozłowski, nigdy nie padły. Kiedy była sprawa poruszana przez pana Kozłowskiego, ja miałem 17 lat. Kwestia udzielanych przez prezydenta Maćkałę dotacji, bo tego dotyczy proces, wypłynęła w 2003 roku, gdy już byłem radnym sejmiku. Tytuł w środowej "Gazecie Wrocławskiej" (Borys i Milka chcieli "załatwić" Maćkałę? - red.) zaskoczył nie tylko mnie, ale wielu moich znajomych.

Dlaczego?
Ponieważ nigdy nie miałem nic wspólnego z tamtą sprawą, nigdy jej nawet nie komentowałem. Łączenie z nią mojej osoby jest poważnym nadużyciem. Jeśli pan Kozłowski będzie podtrzymywał swoje zeznania, niewykluczone, że rzecz może skończyć się w sądzie. Od rana miałem mnóstwo telefonów od znajomych z Lubina z pytaniami.

Od Tadeusza Maćkały też?
Nie, to ja do niego zadzwoniłem i zapewniłem go, że to, co mówi pan Kozłowski, nie jest prawdą. Muszę się tłumaczyć ze słów, których nigdy nie powiedziałem.

Skąd zatem takie zeznania kogoś, kto był w Unii?
Pan Kozłowski był krótko w partii. W związku ze swoją agresywną postawą szybko zakończył działalność w Unii Wolności. Zapomnieliśmy o nim na 10 lat, do artykułu.

Jak polityka tamtych lat wpłynęła na Pana relacje z Tadeuszem Maćkałą?
Tamte dyskusje były gorące. Mimo różnic politycznych szanujemy się i zawsze rozmawiamy uprzejmie. Nie mamy osobistego konfliktu. AAG