Na Zachodzie wciąż bez zmian, u nas wybory coraz bliżej. Ale czy chodzi tylko o nazwiska?

Nikomu nie chce się rozmawiać o groźnym Putinie, choć gazety robią, co mogą, by wystraszyć. Postraszyli trochę separatyści szkoccy. Ale w granicach prawa i rozsądku. Słowem, nuda.

Tymczasem u nas takie zmiany i nowinki! Ostatni stają się pierwszymi, a pierwsi... No to się jeszcze okaże. Ponieważ oczy już bolą od analiz na temat minionego i obecnego rządu, podaruję sobie dywagowanie na temat personaliów. Zwłaszcza że zmiany na górze mają się odcisnąć także na dole. Czyli roszady w ministerstwach mogą się skończyć wymianą na stołkach wojewódzkich oraz w licznych spółkach i tzw. jednostkach budżetowych. Będzie więc niejedna okazja, by przyjrzeć się, kto odchodzi, a kto przychodzi na rok przedwyborami parlamentarnymi.

Czasem takie ruchy są nieuniknione, a nawet konieczne. Bo nie każdemu służy funkcja, bywa też, że szkodzi. Niestety, nie tylko tej osobie, ale i otoczeniu. Na razie jestem głęboko rozczarowany przede wszystkim tym, że mowa tylko o nazwiskach, natomiast o zadaniach dla ich właścicieli jakoś mniej słychać. Bo niby wszyscy wiedzą, co jaki minister reprezentuje i co zrobi. Może w nadchodzącym tygodniu za drużynę pani premier wezmą się posłowie i coś z nich wycisną.

Nie słyszę także wyraźnej dyskusji w kampanii samorządowej. Jak dotąd najważniejsze jest to, że pan P. nie lubi pana S., a pan D. pokochał partię pana T. A pan B. został wykolegowany w poniedziałek, ale w piątek być może karta już mu się odwróciła. Na szczęście, zaczynają się na tej giełdzie samorządowej pojawiać i panie. Może będzie inaczej. Jeżeli nie ciekawiej, to przynajmniej ładniej. I jakoś uda się dotoczyć do 16 listopada, kiedy to czekają nas wybory samorządowe. Co mnie boli w tym temacie? Jakoś nie mogę się zorientować, jak chętni na funkcje samorządowe wyobrażają sobie nasze życie w najbliższych latach. Oczywiście, chodzi o podział kasy pomiędzy miasto i wieś, duże miasta i małe, wschód, zachód, północ i południe regionu. Bo różnice mamy ogromne, rzekłbym, przepastne. Jedni przez minione lata mieli problem - podobnie jak polska kolej - jak przerobić przyznawane im dotacje. Inni samorządowcy ledwo wiązali koniec z końcem.

Jako powracający z urlopu nie będę się wyzłośliwiał i pokazywał palcem, o kogo chodzi. Ale mam nadzieję, że o przyszłości w naszej dolnośląskiej ojczyźnie uda się porozmawiać przed 16 listopada szczerze, otwarcie i konkretnie. Bo jest nas tu coraz mniej, gdyż młodzi najchętniej wybierają pracę tam, gdzie się za nią płaci w euro.

Mam też nadzieję, że nie znikną z pola widzenia naszych polityków sprawy ochrony środowiska. Właśnie Ministerstwo Gospodarki wypuściło opinię, że jeżeli chodzi o węgiel brunatny, to nie ma zmiłuj. Jest, więc trzeba go kopać. A to niemiła wiadomość dla tysięcy ludzi z rejonu Legnica - Lubin, osiadłych na tych złożach. Ciekawe, co usłyszą na ten temat od kandydatów? Jak zachowa się władza wojewódzka? We wtorek kończy się lato. Najwyższy czas na konkrety.