Kobiecy styl zarządzania

W pracy zarządza ponad 150 pracownikami, w domu jest młodą mamą i żoną Japończyka. Pytana o to, jak to wszystko można pogodzić, odpowiada: - W życiu trzeba mieć dobry plan i konsekwentnie go realizować.

Nie dla wyścigu szczurów
Mimo ukończenia studiów w Warszawie bez żalu zrezygnowała z kariery w stolicy i swoje życie zawodowe i prywatne związała z rodzinnym Wrocławiem.

- Wyścig szczurów to nie dla mnie - przyznaje. - Wrocław to moje miejsce do życia. Tutaj pracuję - od 10 lat w tej samej firmie, której właściciele docenili potencjał kobiety menedżera.

W firmie Black Point, gdzie od czterech lat sprawuje stanowisko prezesa, jest jedną z wielu kobiet, które zajmują kierownicze stanowiska - zasiadają w zarządzie, kierują produkcją, pracą magazynu. - Nie wierzę w parytet płci w biznesie. Tak naprawdę poza kompetencją i doświadczeniem liczy się osobowość. Sukces w biznesie można odnieść bez względu na płeć albo pomimo płci - tutaj liczą się umiejętności, konsekwencja i bardzo często - kreatywność - mówi.

Sama od lat interesuje się psychologią biznesu. Przyznaje, że jest coś takiego, jak kobiecy styl zarządzania ludźmi. Można go określić jako empatyczny, oparty na intuicji oraz, co nie zawsze dobre, emocjonalny. - Kobiety ze względu na łatwość współodczuwania często lepiej motywują pracowników do pracy. Biorąc pod uwagę rozwój zawodowy, w podnoszeniu kwalifikacji są bardziej konsekwentne i wytrwałe od mężczyzn.

Inspirujący Wschód
Odnośnie do własnego stylu zarządzania ludźmi wiele nauczyła się od męża - Japończyka, też menedżera, przyzwyczajonego do daleko-wschodniego stylu pracy. - Poznałam go zupełnie przypadkowo, dzięki koleżance, która z nim pracowała - opowiada Yamasaki.

Sporo też podpatrzyła podczas wielu podróży, jakie wspólnie odbyli do Japonii. - W tym sensie kultura Wschodu może być bardzo inspirująca. Japończycy są niezwykle pracowici, a przy tym wytrwali i konsekwentni. Bywa, że całe życie przepracowują w jednej firmie, identyfikują się z nią, są jej oddani. W pracy warto się od nich uczyć pokory - swego rodzaju skromności i szacunku dla współpracowników.

Zresztą kultura Japonii od razu ją zafascynowała.
- Podziwiam ogromne przywiązanie Japończyków do tradycji - mówi. - To niezwykłe, że pomimo ogromnego zaawansowania gospodarczego, a zwłaszcza technologicznego, nie zatracili szacunku dla symboli swojej kultury. Można to wyczuć na każdym kroku - począwszy od relacji międzyludzkich, np. szacunku dla osób starszych, kończąc na codziennych rytuałach, takich jak parzenie herbaty. Teraz każde rodzinne wakacje spędzają właśnie tam, u rodziny męża. W ostatniej podróży po Japonii towarzyszyła im już ich roczna córka.

- Chcielibyśmy, aby, mimo że dorasta w Polsce, dobrze poznała też kulturę kraju swojego ojca, dlatego tak ważny jest każdy kontakt z Japonią, Japończykami i ich językiem - dodaje.
W domu państwa Yamasaki mieszają się polski z japońskim: - Pracujemy nad dwujęzycznością córeczki, co czasem wygląda komicznie. Wspólne chwile najchętniej spędzają aktywnie. - Lubimy razem podróżować i odkrywać nowe, nieznane nam jeszcze miejsca, również poza Japonią - mówi.
Zresztą Kamila Yamasaki od dawna fascynuje się podróżami. Dawniej, zawsze raz w roku, pakowała plecak i jechała na miesiąc zwiedzać świat. I to bez pomocy biura podróży. Woli sama sobie organizować czas. Jakie miejsca najbardziej utkwiły jej w pamięci?
- Zdecydowanie Indie. Tym bardziej że zwiedzałam niekomercyjne miejsca. Zafascynowała mnie inność, egzotyczność tego miejsca. Podobne przeżycie dostarczyło mi wejście na szczyt Kilimandżaro - opowiada.

Rodzina dodaje energii
Z podróżami wiąże się druga pasja Kamili Yamasaki - fotografowanie. Nie wyobrażała sobie żadnego wyjazdu bez możliwości zrobienia zdjęcia. - Teraz głównie fotografuję moją małą córeczkę - śmieje się.

Poza tym pani Kamila z chęcią ogląda filmy. Szczególnie interesuje ją kino europejskie spod znaku np. Almodóvara. - Lubię thrillery, komedie. Kiedyś też odwiedzałam festiwale, gdzie prezentowane były filmy niezależne. Oczywiście fascynuje mnie też kinematografia wschodnia. Szkoda, że jest tak trudno dostępna - mówi.

Japońska recepta na równowagę wydaje się sprawdzać w życiu prywatnym. Kiedy po półrocznym urlopie macierzyńskim w kwietniu 2010 roku wróciła do pracy, narzuciła sobie dyscyplinę. Dla firmy to był gorący okres. Black Point debiutował na giełdzie. Aby zbytnio nie odczuła tego rodzina, od początku konsekwentnie przestrzega kilku ważnych zasad.

- Staram się nie wychodzić z pracy później niż o 16. Wyjątek stanowią ważne, wcześniej zaplanowane spotkania i pilne wyjazdy. Po pracy czas poświęcam tylko mężowi i córce - nie przynoszę obowiązków do domu. Higieniczne, bo oderwane od zawodowego, życie osobiste da-je mi energię, którą mogę wykorzystywać w pracy. Sukcesu w jednej strefie życia nie da się osiągnąć bez spełnienia w drugiej.

___________________________________________

Psychologia biznesu to jej pasja

Absolwentka Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego w Warszawie oraz Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Jest certyfikowanym menedżerem jakości. Z firmą Black Point związana od 2000 roku. Pracowała m.in. jako pełnomocnik zarządu ds. jakości i kierownik działu badań i rozwoju. W 2004 roku została członkiem zarządu spółki. Od września 2006 roku do września 2009 roku była prezesem zarządu tej firmy. Od października 2009 roku do czerwca 2010 roku pełniła funkcję Przewodniczącej Rady Nadzorczej Spółki.

Interesuje ją psychologia w biznesie, a w szczególności zagadnienia z dziedziny zarządzania ludźmi. W wolnych chwilach podróżuje, ogląda filmy i fotografuje.