"Breslauer Zeitung": Nowy terminal lotniska na Gądowie

W Zielone Świątki, które jako dzień wolny od prac nie mają znaczenia dla ruchu lotniczego, przeniesiono administrację wrocławskiego lotniska ze starego budynku do nowo wybudowanego terminalu pasażerskiego. Tym samym dotychczasowy budynek lotniska zostanie zamknięty dla regularnego ruchu lotniczego. Ruch ten będzie obsługiwał właśnie nowy, leżący po prawej stronie lotniska i znacznie większy budynek, w którym na razie – aż do oficjalnego otwarcia w następną niedzielę – będą załatwiane tylko niezbędne sprawy.

Wrocławskie lotnisko rozwija się!
W roku 1926, gdy lotnisko Wrocław-Gądów przyjmowało regularny ruch lotniczy [od 1920 roku – po ratyfikacji traktatu wersalskiego – lotnisko to miało charakter wyłącznie cywilny – red.], miasto wybudowało drewniany budynek portu lotniczego. Już po kilku latach drewniany budynek przestał spełniać wymagania. Rósł ruch, opracowano i wykorzystywano coraz większe maszyny, zwiększała się liczba obsługiwanych połączeń.

W 1930 roku została założona spółka „Lotnisko G.m.b.H.”, żeby umożliwić dalszą rozbudowę portu. Udziałowcami w spółce zostały: Rzesza Niemiecka, kraj związkowy Prusy i miasto Wrocław. W tym samym roku magistracki radca budowlany doktor inżynier Knipping opracował plany dużej rozbudowy.

Interesujesz się historią Wrocławia? Zobacz nasz serwis specjalny!
Pierwszym etapem przedsięwzięcia było zbudowanie dużego hangaru po północnej stronie lotniska, z wieżą policyjną, stacją benzynową i warsztatami. Ta hala przez jakiś czas wystarczała, ale w końcu zdecydowano o kolejnej rozbudowie.
Nowy budynek wznoszono od 1935 r.

2 września 1935 r. rozpoczęto prace. 23 listopada obiekt był już w stanie surowym. Zimą trwały prace wewnątrz tej dosyć rozległej budowli, którą postawiono bezpośrednio przy drodze i przy już przed laty wybudowanym hangarze. 1 czerwca, w Zielone Świątki, przeniesiono administrację ze starego budynku do nowego. Uroczyste otwarcie odbędzie się w niedzielę – 7 czerwca.

Szczególnie atrakcyjny punkt Breslau
Nowy budynek swoją wielkością odpowiada zwiększonemu ruchowi lotniczemu i rosnącym potrzebom administracyjnym. Oprócz oddziałów niezbędnych dla ruchu lotniczego (takich jak kontrola ruchu lotniczego, biura Lufthansy, kontrola paszportowa i celna, odprawy pocztowe, usługi radiowe i służby meteorologiczne), w nowym budynku znalazła też swoje miejsce najbardziej nowoczesna restauracja z dużym ogrodem na dachu, który może się stać wkrótce szczególnie atrakcyjnym punktem w Breslau.

Śląski marmur, cegła i poczta pneumatyczna
Budynek, który zaprojektował architekt Ernst Pietruski z Breslau, jest z cegły i ma jasny tynk. Konstrukcje nośne hali wejściowej i rotundy, w której mieści się restauracja, wykonane są z betonu zbrojonego. Podłoga hali została wyłożona śląskim marmurem.

Pośrodku budynku (który ma parter i jedno piętro) znajduje się hala wejściowa z salą odpraw pasażerów, w której odbywa się kontrola paszportowa i celna. Od strony ulicy znajduje się poczta. Po stronie lądowiska usytuowano pokój administracyjny niemieckiej Lufthansy, a za nim specjalne wejście do pokoju administracji celnej dla ruchu lotniczego z i do innych krajów. W prawym skrzydle parteru znajdują się pokoje lotniczej służby meteorologicznej, a nad nimi na pierwszym piętrze stacja telekomunikacji lotniczej, do której w celu szybkiego obiegu wiadomości i dokumentacji za pomocą poczty pneumatycznej [poczta pneumatyczna – system przesyłania listów, dokumentów i różnych przedmiotów za pomocą rur, poprzez wykorzystanie sprężonego powietrza – red.] przychodzą telegramy z wszystkich działów (informacje o pogodzie, startach i lądowaniach).

We wschodnim skrzydle, w rotundzie, znajduje się restauracja lotniskowa z salą taneczną, a na jej dachu duży letni taras, z którego rozciąga się wspaniały widok na lądowisko i z którego można podziwiać startujące i lądujące maszyny. Po rozbudowie lądowisko ma też najnowocześniejszą instalację oświetleniową.

Artyści, rzeźby i Ikar w nowym budynku
Szczególny nacisk położono na odpowiednią dekorację artystyczną nowego terminalu, dzięki czemu także śląscy artyści mieli możliwość zatrudnienia przy nowej budowie. I tak w hali wejściowej na szarych marmurowych cokołach stoją dwa popiersia z brązu: Führera i ministra lotnictwa Rzeszy oraz dowódcy Luftwaffe generała Göringa. Przy wyjściu z tej hali, także na marmurowej podstawie, stoi orzeł unoszący skrzydła do lotu. Autorem tych rzeźb jest Johannes Kiunka z Breslau. Znajdujący się z boku hali przylotów korytarz został odgrodzony dwoma wykutymi w żelazie kratami, których autorem jest profesor Wronka. Na jednej z tych krat pokazano herb miasta Breslau, na kolejnej znak Lufthansy. Główna sala restauracji jest okrągła i ozdobiono ją malowidłem sufitowym przedstawiającym Ikara, autorstwa Georga P. Heyducka z Breslau. W pozostałych dwóch salach restauracyjnych znajdują się wiosenne krajobrazy z widokiem na Karkonosze oraz przedstawienia górnośląskich zakładów hutniczych, autorstwa wrocławskiego malarza Arthura Wasnera.

Co dalej z lotniskiem w Breslau?
Rozbudowa lotniska w Breslau, będącego teraz najnowocześniejszym lotniskiem południowo-wschodnich Niemiec, szczęśliwie się zakończyła. W planach na przyszłość jest na przykład poszerzenie lądowiska i rozbudowa hangarów dla samolotów. Jeszcze w tym roku ma ruszyć połączenie z Berlina przez Wrocław do Gliwic. Lotnisko czeka też na dalszą rozbudowę sieci śląskiego transportu lotniczego.

Do "Breslauer Zeitung" zaglądamy w każdy wtorek w dodatku historycznym do Gazety Wrocławskiej. W tym tygodniu w papierowym wydaniu gazety przeczytacie m.in. o modzie w Breslau w 1936 roku i o tym, dlaczego trzeba było uważać na konwalie...