Szatańsko inteligentne

Są niezwykle inteligentne, zręczne, a do tego bardzo rzadko można je spotkać w ogrodach zoologicznych. Papugi kea, bo to o nich mowa, to ptaki z charakterem i iście diabelskim temperamentem.

Papugi kea są gatunkiem endemicznym Nowej Zelandii. Oznacza to, że można je spotkać tylko w tym jednym miejscu. Kee żyją w górach, często w śniegu. Dlatego dobrze radzą sobie z naszymi temperaturami. Te bystre ptaki są wielkości wrony i pod względem zachowania przypominają bardziej krukowate niż papugi. Nie są też bardzo kolorowe - mają oliwkowozielone skrzydła z lekkim połyskiem, tylko spód skrzydeł jest czerwony.

Mało barwną aparycję nadrabiają jednak osobowością.
Papugi kea to ptaki niezwykle inteligentne. Rozwiązują problemy, często współdziałając ze sobą. Nienawidzą nudy. Do tego to bardzo zręczne ptaki - przy pomocy dzioba i łap są w stanie rozebrać dosłownie wszystko. Przez to nie są lubiane przez ludzi w Nowej Zelandii.

Maorysi nie widzieli w nich wrogów. Dopiero gdy na wyspę przybyli Europejczycy, kee zyskały złą sławę. Europejscy osadnicy przywieźli ze sobą owce - zwierzęta spokojne i w porównaniu z rezolutnymi ptakami, głupie. Papugi szybko zorientowały się, że mięso owiec to smakowita, a do tego bardzo odżywcza potrawa. Zaczęły atakować stada, wyszarpując mięso z grzbietów owiec swoimi ostrymi dziobami.

Zwykle roślinożerne, stały się drapieżnikami. Ludzie postanowili je wytępić, co doprowadziło do drastycznego zmniejszenia populacji. Teraz kee są pod ochroną, jednak nadal nie cieszą się sympatią. W Alpach Nowozelandzkich turyści muszą wypożyczać specjalne metalowe osłony na koła i lusterka samochodów. Pozostawienie auta bez opieki nie jest dobrym pomysłem - ptaki szybko odkręcą lusterka, kołpaki, a nawet przebiją opony.

Papugi potrafią odkręcić lusterka i kołpaki.

W naszym zoo te bystre zwierzęta szybko zyskały sympatię opiekunów. Ich spryt ciągle nas zadziwia. Niedawno nasza papuga dała prawdziwy popis inteligencji - grzebiąc w ziemi, nie chciała pobrudzić sobie dzioba. Dlatego zrobiła sobie proste narzędzie - łopatkę z kory. W podobny sposób kee kopią norki, w których sie mnożą. Składają też jaja w dziuplach i rozpadlinach skalnych.
Aby nasze papugi się nie nudziły, przynosimy im różne zabawki. Rozkręcanie dziecięcego autka, chowanie piłeczki, wyciąganie smakołyków z damskich torebek - to ich ulubione zabawy.

Czasami narobią w wolierce niezłego bałaganu! Zwłaszcza samiec - Lucyfer - jest bardzo aktywny. Lucynda żyje nieco w jego cieniu, ale też zna wiele sztuczek. Mamy nadzieję, że za rok lub dwa Lucyfer i Lucynda przystąpią do lęgów i będziemy mieć młode. Byłoby to naprawdę dużym sukcesem, bo kea w zoo to prawdziwa rzadkość. Nasza para to chyba pierwsze takie ptaki w Polsce.