W trosce o czystość ludzi i rzeki

W soboty Zakłady Kąpielowe nie mogły pomieścić pracujących przy brudnych robotach ludzi, którym przysługiwał co tydzień jeden bezpłatny bilet na solidną kąpiel. Kąpcie się we wtorki lub środy - apelowało "Słowo Polskie" jesienią 1949 r., informując, że "front brudu został przełamany". Miasto tonęło w gruzach, w tysiącach zrujnowanych kamienic nie było łazienek, a nawet jak były, to solidne wyszorowanie się na niedzielę w państwowej kabinie z wanną bądź prysznicem było tańsze niż w domu. A czasem znacznie przyjemniejsze.

Zakład Kąpielowy przy pl. Teatralnym - odnowiony i zmodernizowany - przetrwał do dziś i nadal służy mieszkańcom. W tym drugim, przy ul. Skłodowskiej-Curie 1, w miejscu dawnego basenu, jest restauracja "Pizza Hut", a na dwóch piętrach są kancelarie i firmy, które z wodą nie mają nic wspólnego. Ale trzecie piętro, owszem, ma - i z wodą, i z walką na froncie brudu.

W okazałym gmachu dawnych kabin kąpielowych działa tu od czterech lat Międzynarodowa Komisja Ochrony Odry Przed Zanieczyszczeniem, której dyrektorem jest Piotr Barański. Przez okna jego pracowni widać piękny pl. Grunwaldzki, a ścianę zdobi wielka mapa z Odrą płynącą przez Wrocław. W innych takich europejskich komisjach mapy ukazują Sekwanę w Paryżu czy Wełtawę w Pradze.

- Mieszkańcy znad Odry i jej dorzecza sygnalizują nam, że truje Rokita, że śmierdzi Ślęza, więc zajmujemy się monitoringiem miejsc zagrożonych. Dokumentujemy prace dotyczące budowy zbiorników wodnych, wałów przeciwpowodziowych, ochrony środowiska, a naszym celem jest koordynacja tych prac i realizacja rzecznych dyrektyw Unii Europejskiej do 2030 r.
- Tak więc po Zakładach Kąpielowych zostały już tylko wspomnienia...
- Dosłownie. Niedawno starszy pan z sąsiedniej kamienicy wspominał tutaj swoją młodość i kąpiele razem ze swoją panią w kabinie z wanną.