Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Rozmawiajmy o rodzicach

Elżbieta Moryto-Pecio
Elżbieta Moryto-Pecio,  psycholog i terapeuta rodzinny
Elżbieta Moryto-Pecio, psycholog i terapeuta rodzinny Janusz Wójtowicz
Trudno o prostą receptę dla rodziców, którzy zostawiają dzieci w domu, a sami wyjeżdżają do pracy za granicę.

Trudno o prostą receptę dla rodziców, którzy zostawiają dzieci w domu, a sami wyjeżdżają do pracy za granicę. A niestety, staje się to ogromnym problemem dla wielu tysięcy polskich rodzin. Z trudnymi konsekwencjami takich decyzji muszą się zmierzyć dorośli, którzy podjęli się opieki nad maluchami pozostawionymi w Polsce - potocznie nazywanymi eurosierotami.
Dzieci zawsze przeżywają rozstanie z rodzicami. Jednak ich reakcje są uzależnione od różnych czynników. Na przykład bardzo wiele zależy od tego, w jakim wieku jest maluch pozostawiony w kraju, i od poziomu jego rozwoju emocjonalnego. A więc, czy dotyczy to niemowlaka, przedszkolaka, czy prawie dorosłego ucznia.

Im młodsze dziecko, tym trudniej sobie z tym poradzić. Dla nastolatka dwa lata to dużo, ale zawsze może on porozmawiać z mamą lub tatą przez telefon, porozumieć się za pomocą internetu. Natomiast te dwa lata dla kilkunastomiesięcznego dziecka to przecież prawie całe życie. I proszę sobie wyobrazić, co się dzieje z takim maluchem, który na dwadzieścia cztery miesiące zostaje oderwany od matki. Nie widzi ojca. A przecież rodzice to pierwsze osoby, z jakim dziecko się styka. Od nich uczy się świata, oni kształtują jego rozwój i późniejsze relacje z innymi ludźmi i własnymi dziećmi.

Spotkałam się z takimi sytuacjami, gdzie eurosieroty w wieku przedszkolnym były bardzo grzeczne, wręcz za grzeczne w stosunku do osób, które się nimi opiekowały. Dla mnie jako dla psychologa to bardzo niedobry objaw. Oznacza on bowiem, że dziecko stara się zasłużyć, wkupić w łaski tymczasowych opiekunów. A więc odbiera wyjazd rodziców jako odrzucenie i boi się, że po raz kolejny zostanie odrzucone.
Zdarza się też, że te młodsze dzieci zamykają się w sobie, nie chcą uczestniczyć w zajęciach przedszkolnych, gorzej uczą się w szkole.

Starsze dzieci stres rozładowują inaczej - sprawiają kłopoty wychowawcze, wagarują, a w najgorszych wypadkach popełniają nawet przestępstwa.
Na reakcje najmłodszych wpływ ma nie tylko wiek dzieci, ale również sytuacja materialna rodziny. Inaczej rozłąkę odczuje bowiem kilku- czy kilkunastolatek, którego rodzice wyjechali na dobrze płatny kontrakt, którym można pochwalić się rówieśnikom.
Zupełnie inne emocje będą się natomiast wiązały z wyjazdem rodziców, kiedy ojciec lub matka byli zmuszeni poszukać pracy poza granicami kraju, ponieważ nie mogli jej znaleźć w Polsce. Taki, czasem wymuszony ekonomicznie wyjazd, poprzedzony długimi i pełnymi emocji rozmowami, które zwykle towarzyszą podejmowaniu trudnych decyzji, wiąże się najczęściej z dodatkowym, dużym stresem dla dziecka.
Trudno więc znaleźć jedną radę, jeden sposób postępowania wobec wszystkich eurosierot. Każdy przypadek jest inny.

Na pewno mogę poradzić opiekunom, by jak najczęściej rozmawiali z dziećmi o rodzicach. Opowiadali o nich, przypominali swoim podopiecznym, że zawsze mogą liczyć na mamę i tatę, że mają w nich oparcie, choć nie ma ich na co dzień w domu.
Takie rozmowy są bardzo potrzebne, choć trzeba się przygotować na to, że nie będą łatwe i przyjemne. Trzeba się liczyć z tym, że dzieci wcale nie muszą dobrze reagować na nie. Może się okazać, że kilku- i kilkunastolatki są złe na rodziców i okazują to w bardzo zdecydowany sposób. Jeśli w ich złości będą emocje, to dobrze: nie należy się tym przejmować.
Jednak nic nie zastąpi bezpośrednich kontaktów rodziców z dziećmi. Ani telefony, choćby najczęstsze, ani rozmowy o tacie lub mamie, ani najwspanialsze prezenty. A więc rodzice, którzy wyjechali daleko w poszukiwaniu pracy, powinni pamiętać, że muszą jak najczęściej spotykać się ze swoimi dziećmi, nie tylko starać się spędzać z nimi święta. Warto więc zaplanować wspólne spędzenie urlopu.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gazetawroclawska.pl Gazeta Wrocławska