Zbigniew Kraska: Zabytki oglądam w Europie, ale lubię polskie góry

Dla mnie najważniejsze są miejsca, które planuję odwiedzić - preferuję góry i zabytki architektury. Chodzę po polskich górach, ale także wybieram się w Alpy. Lubię Alpy austriackie i włoskie Dolomity. Czy jest jakaś różnica między naszymi i zagranicznymi górami? Tak samo się chodzi po szlakach. U nas nie zawsze są one dobrze oznaczone, ale zmienia się na lepsze. Może za granicą jest trochę lepsza infrastruktura, ale i w kraju nie ma co narzekać. Z każdym rokiem zmienia się na lepsze.

Nasze góry mają swój urok. Tatry, groźne i ostre, zadziwiają alpejską architekturą. Niższe od Alp, są technicznie dosyć trudne. Z kolei wędrówki po Bieszczadach uspokajają. Bardzo lubię też Karkonosze, bo są blisko, no i pociąga mnie ich różnorodność. Lubię wyskoczyć w Góry Kaczawskie, bo jest tam przyjemnie i blisko. Z przyjemnością też podróżuję po naszej ścianie wschodniej. Nie mam jednak zbyt wiele wolnego czasu. Niekiedy, gdy jadę gdzieś służbowo, uda mi się coś zwiedzić.

Raz do roku bywam nad morzem w Gdańsku, gdzie organizujemy wystawy. Pracy jest tyle, że nie zawsze uda mi się wyrwać nad morze, a szkoda, bo nadbałtyckie plaże są wyjątkowej urody - szerokie, piaszczyste. I zaraz przy nich lasy, gdzie można się zaszyć w ciszy. Ale najbardziej podobają mi się tam chmury i światło. Tworzą takie konfiguracje, jakich nie ma gdzie indziej. Te chmury lubię nawet bardziej niż fale.

Nasze góry mają swój urok. Tatry, groźne i ostre, zadziwiają alpejską architekturą.

W Polsce zwiedziłem wszystko, co jest ciekawego do zobaczenia. Szczególnie zapadły mi w pamięć okolice Ojcowa, to takie rustykalne miejsce. Swój urok mają też Pojezierza Lubuskie i Sławskie. Ale, jak już mówiłem, nie jestem zwolennikiem płaskich terenów.

Ale jeżeli chodzi o zabytki architektury, to zagranica ma wielką przewagę nad Polską. We Włoszech uwielbiam małe miejscowości, liczące 5-10 tysięcy mieszkańców. I przeżyłem szok, gdy dowiedziałem się o trzęsieniu ziemi w środkowych Włoszech, które zniszczyło urokliwą Abruzję, miasteczko, w którym niedawno byłem. Oczywiście, Włochy to także turystyczna klasyka, czyli Rzym, Florencja, Mediolan czy Siena. Ale lubię też miasteczka w Austrii, Niemczech i Francji. Nie lubię za to Londynu. Byłem tam kiedyś i nie najlepiej wspominam to miasto, którego dzielnice są po prostu brzydkie. Takie neoklasyczne czy neorenesansowe popłuczyny po architekturze włoskiej czy francuskiej. Zdecydowanie wolę Europę kontynentalną.