Listy rekolekcyjne na Wielki Tydzień. O pokusie

Pokusy zawsze oddalają nas od Boga
Ksiądz Jerzy Rasiak z bazyliki mniejszej pw. św. Elżbiety we Wrocławiu

Każdy z nas ma skłonności do ulegania pokusom. Kiedy ona się pojawia, to dochodzi do konfrontacji z siłami woli. Jeżeli za bardzo uwierzymy pokusie - osłabniemy.

Pismo Święte ostrzega nas przed pokusami, nakazuje być czujnymi. Ale teoria teorią, a praktyka - praktyką. Już nawet święty Paweł się skarżył: "Wiem, że tak nie należy czynić, a czynię".
Pokusa grozi nam wszystkim: lekarzom, dziennikarzom, robotnikom. Nawet znakomitym artystom. Pokusą może być uzależnienie od papierosów czy alkoholu.

Fałszywą drogą ku sukcesowi, która może uzależnić, jest też hazard. Co może być antidotum? Może to, że mamy w polu widzenia innych potrzebujących ludzi i czas na zastanowienie się - "ja trwonię pieniądze, a są inni potrzebujący".

Uzależnienie od pracy to także pokusa, która może sprawić, że zapomnimy o całym świecie.
Kolejna pokusa to materializm. To jest oczywiste, że godziwa zapłata powinna się nam wszystkim z godziwej pracy należeć. Wielu ludzi, w tym artyści z show-biznesu, przestało myśleć o rodzinie: nie ma czasu dla siebie, myśli tylko o tym, żeby mieć.

Następna pokusa - to samozachwyt. Ludzie wpadają w niego, a ważne, żeby się zająć jakąś jedną dziedziną, poświęcić się jej tak jak Pani, Pani Izabelo, która poświęciła się muzyce i rodzinie. W Pani życiu były też dramatyczne chwile. Mam na myśli chorobę córki i to, co razem z mężem z tego cierpienia wytworzyliście - pomagaliście innym ludziom, chorym na nowotwór dzieciom. To sztuka, w której ważny jest drugi człowiek.

Wyzwoliła się Pani z hazardu. Ale w każdą inną rzecz również angażuje się Pani całym sercem. I to też może być niebezpieczeństwo pokusy - całkowite zatracenie siebie. Dlatego dzieląc się z innymi, pamiętajmy też o sobie, by starczyło nam sił na czynienie dobra.
Od pokus chroni mnie rodzina i modlitwa
Izabela Skrybant-Dziewiątkowska, wokalistka Tercetu Egzotycznego

Drogi Księże Jerzy. Wzruszyłam się tym listem. Jest w nim wiele prawdy o życiu każdego z nas, a o życiu artystów w szczególności. Pokusy czają się na każdym kroku. Wpadamy w nie powoli, nie z dnia na dzień, pomalutku uzależniamy się od przyjemności.

Ja sama, wiele lat temu w Stanach Zjednoczonych, wpadłam w pokusę hazardu. Wygrana za pierwszym razem cieszyła, potem drugi raz, trzeci... W pewnym momencie doszło do takiej sytuacji, że wchodziłam do kasyna, brałam ze sobą tylko 20 dolarów i błagałam przyjaciół: "Jak przegram te 20 dolarów, to nie dawajcie mi ani centa więcej, choćbym prosiła". Wyrwałam się z hazardu, patrząc na krzywdę drugiego człowieka. Pomyślałam sobie, że te przepuszczone pieniądze można przecież spożytkować lepiej, z korzyścią na przykład dla chorych dzieci.

Codziennie od pokus chroni mnie moja rodzina i modlitwa do Boga. Rozmowa z Nim pomaga powiedzieć "nie" pokusom i stawić im czoła.
Pisze Ksiądz o pokusie materializmu, samozachwytu, pracoholizmu... Nie uległam tym pokusom dzięki bliskim. Moi rodzice, bardzo religijni i kochani, zawsze mi powtarzali, że trzeba mieć szacunek dla innych ludzi, nie wywyższać się, mieć w sobie wiele pokory, pokory i jeszcze raz pokory. I tymi radami kieruję się całe życie.

O tym, że wszyscy ludzie są równi, najmocniej przekonałam się, gdy zachorowała moja starsza córka. Tam, przy szpitalnym łóżku, nie było bogatych, biednych, głupich czy mądrych - wszyscy ludzie byli tacy sami: równi wobec choroby, Boga, tak samo martwiący się o życie swojego dziecka.
Drogi Księże Jerzy. Gdyby jednak ksiądz zobaczył, że kiedyś ulegnę jakiejś pokusie, proszę do mnie zadzwonić i doprowadzić mnie do porządku.