Jeszcze na przełomie 1947 i 1948 roku Wrocław wciąż wyglądał tak, jakby kilka dni wcześniej zakończyła się tu działania bojowe. Decyzja o lokalizacji wystawy o znaczeniu propagandowym przyspieszyła odbudowę miasta. Trzeba było naprawdę zaczynać od podstaw. Czyli na przykład w rejonie Hali Ludowej wzięto się za usuwanie zapór przeciwczołgowych i min...
Prace przygotowawcze miały potężny jak na owe czasy rozmiar. Pomyślano naprawdę o wszystkim, do tego stopnia, że aresztowano politycznie podejrzanych i prostytutki, by taki "element" nie zepsuł uroczystości.
Z okazji wystawy przed Halą Ludową ustawiono, stojącą tam do dziś, stalową Iglicę o wysokości 106 metrów, a także m.in. wysoką wieżę ze zwykłych ocynkowanych wiader, stanowiącą symbole powojennej odbudowy przemysłu.
Na potrzeby organizatorów wybudowano aż 48 pawilonów wystawowych. Teren ekspozycji podzielono na dwa sektory. W sektorze określanym jako „A”, który znajdował się w Hali Ludowej, Hali Czterech Kopuł i na terenie znajdującym się przed Halą prezentowano wystawy powiązane z kwestiami społecznymi, politycznymi oraz geograficznymi. W drugiej części, zwanej „B”, znajdującej się po drugiej strony ul. Wróblewskiego, na terenach ogrodu zoologicznego i przyległych, znajdowały się ekspozycje dotyczące kwestii socjalnych i ekonomicznych.
Trwającą 100 dni wystawę odwiedziło w letnich miesiącach 1948 roku od 1,5 do 2 mln osób (źródła podają nieprecyzyjne liczby). Zobaczcie na archiwalnych zdjęciach jak to wówczas wyglądało.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
